2. มหาอัสสาโรหชาดกว่าด้วยการทำความดีไว้ในปางก่อน[506] ผู้ใดให้ทานในคนที่ไม่ควรให้ ไม่เพิ่ม ให้บุคคลที่ควรให้ ผู้นั้นถึงจะได้รับความทุกข์ ในคราวมีอันตราย ก็ไม่ได้สหาย. [507] ผู้ใดไม่ให้ทานในคนที่ไม่ควรให้ ให้ ในคนที่ควรให้ ผู้นั้นถึงได้รับความทุกข์ใน คราวมีอันตราย ย่อมได้สหาย. [508] การแสดงคุณวิเศษแห่งความเกี่ยวพัน และความสนิทสนมกันฉันท์มิตร ในชน ทั้งหลายผู้ไม่มีอารยธรรม เป็นคนมักอวด ย่อมไร้ผล การแสดงคุณวิเศษแห่งความ เกี่ยวพันและความสนิทสนมกันฉันท์มิตร ที่ กระทำในอารยชนทั้งหลายผู้ซื่อตรงคงที่ แม้ กระทำในอารยชนทั้งหลายผู้ซื่อตรงคงที่ แม้ เล็กน้อย ก็ย่อมมีผลมาก. [509] ผู้ใดได้ทำความดีงามไว้แต่กาลก่อนแล้ว ผู้นั้นชื่อว่าได้ทำกิจ ที่ทำได้แสนยากในโลก ภายหลังเขาจะทำหรือไม่ทำก็ตาม ชื่อว่าเป็น อรรถกถามหาอัสสาโรหชาดกที่ 2 พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภ |